გაზაფხულია გაზაფხული
გაზაფხულია გაზაფხული, მარტი ცვალებად ხასიათს ავლენს. ქარი ქრის ისე თითქოს უშენოობით ერთდროს გაეფრინოს და უნდა რომ ჩადგეს. მჯერა ჩადგება. მჯერა აქ ღმერთი აპოვნინებს სიმშვიდეს ყველას. მთავარია რომ ეს სიმშვიდე ჩვენში დავძებნოთ სხვებში კი არა. შენ შვიდჯერ როცა მიმატოვებ, და მერვედ მოხვალ, სიცოცხლის წვეთად, რომ გსახავდი მოსვლითაც მომკლავ! წასვლით კი არა. იმ გრძნობას ვფიცავ! აწ უკვე სხვაგვარს, მაგრამ მაინც გრძნობად რომ მრჩება. შვიდი უარი ოთხ წელიწადში თავისას შვრება. შვიდჯერ ჩამწყდარი, ჩემი გული უკვე შენზე, აცხადებს უარს. განა არ სურდა ამ გულს გუშინ შენს გულთან შერწმაა? ქარი დაწყნარდა, და უცებ ჩადგა. დაიწყო წვიმა, თითქოს გარდაცლილ, სათუთ გრძნობას მისტირის და წვეთავს! წვეთავს. იციი! გისურვებ მზგავსი, გრძნობა შენთვის კვლავ ეთქვათ. ცუდს არ გისურვებ ჩემს მკერდში ისევ ის გული ფეთქავს. ხვიჩა იზორია
გაზაფხულია გაზაფხული, მარტი ცვალებად ხასიათს ავლენს. ქარი ქრის ისე თითქოს უშენოობით ერთდროს გაეფრინოს და უნდა რომ ჩადგეს. მჯერა ჩადგება. მჯერა აქ ღმერთი აპოვნინებს სიმშვიდეს ყველას. მთავარია რომ ეს სიმშვიდე ჩვენში დავძებნოთ სხვებში კი არა. შენ შვიდჯერ როცა მიმატოვებ, და მერვედ მოხვალ, სიცოცხლის წვეთად, რომ გსახავდი მოსვლითაც მომკლავ! წასვლით კი არა. იმ გრძნობას ვფიცავ! აწ უკვე სხვაგვარს, მაგრამ მაინც გრძნობად რომ მრჩება. შვიდი უარი ოთხ წელიწადში თავისას შვრება. შვიდჯერ ჩამწყდარი, ჩემი გული უკვე შენზე, აცხადებს უარს. განა არ სურდა ამ გულს გუშინ შენს გულთან შერწმაა? ქარი დაწყნარდა, და უცებ ჩადგა. დაიწყო წვიმა, თითქოს გარდაცლილ, სათუთ გრძნობას მისტირის და წვეთავს! წვეთავს. იციი! გისურვებ მზგავსი, გრძნობა შენთვის კვლავ ეთქვათ. ცუდს არ გისურვებ ჩემს მკერდში ისევ ის გული ფეთქავს. ხვიჩა იზორია
